Rus analist: Amerikalılar, Avrupa için bir Orta Doğu senaryosu geliştirdiler

Petr Akopov’un RIA NOVOSTI’de yer alan “Amerikalılar, Avrupa için bir Orta Doğu senaryosu geliştirdiler” başlıklı makalesi ise şöyle:

Ukrayna’ya NATO daveti yerine bir “İsrail modeli” teklif edilecek – hayır, Tel Aviv’den Kiev’e bir top model göndermekten bahsetmiyoruz. Amerika Birleşik Devletleri, Vaat Edilen Topraklar örneğini izleyerek bağımsızlık güvenliğini garanti etmeye karar verdi – ve bu, Vilnius’taki NATO zirvesinde, Ukrayna-NATO Konseyi toplantılarında ve Biden’ın Zelensky ile görüşmesi sırasında tartışılacak. Ne Amerikalılar ne de Avrupalılar savaşan bir ülkeyi NATO’ya kabul etmek istemiyorlar ve kabul etmeyecekler, böylece ona güvenlik garantileri veriyorlar ve Rusya ile birlikte onun için savaşma yükümlülüğünü üstleniyorlar, ancak kazanmasalar bile en azından yeteneklerini sağlama niyetindeler. Kaybetmemek. Yani, Rusya ile olabildiğince uzun süre savaşmak – ve bunu yapmak için ona silah ve para sağlamak, siyasi destek sağlamak.-

Kiev’de elbette mutsuzlar: Zelenskiy NATO’ya davet ve katılım için özel bir plan istiyor. Ama aralarından seçim yapabileceğiniz bir şey yok – verdiklerini almalısınız. Ve ne verecekler? Ve Ukrayna’yı batı yörüngesinde tutmaya ve hatta onu daha sonra NATO’ya girmeye hazırlamaya yardımcı olacak mı (ve Amerikalıların neden “İsrail modeline” ihtiyaç duyulduğunu açıklarken tam olarak bundan bahsettiği şey)?

Genel olarak İsrail’inkiler gibi güvenlik garantileri nedir? Amerika Birleşik Devletleri ve İsrail’in bir ittifak antlaşması yok, yani herhangi bir ülke tarafından saldırıya uğraması durumunda devletler yasal olarak İsrail için savaşmak zorunda değiller. Ancak aynı zamanda Washington, İsrail’in komşuları ve potansiyel düşmanları üzerinde “nitel bir askeri üstünlüğe” sahip olmasını sağlamak için onlarca yıldır her şeyi yapıyor: silahlar, askeri teknoloji, istihbarat verileri sağlıyor ve yılda birkaç milyar askeri yardım sağlıyor. (son yıllarda yaklaşık dört).

Amerika Birleşik Devletleri sayesinde İsrail gerçekten Arap devletlerine karşı üstünlüğe sahip  ve hatta onlardan birkaç savaş kazandı. Ancak ABD ile İsrail arasında resmi bir müttefiklik ilişkisinin olmaması kimseyi yanıltmaz. Hem Ortadoğu’da hem de dünyada herkes Yahudi devletinin Amerika’nın koruması altında olduğunu anlıyor. Aynı zamanda, İsrail’in stratejik konumu çok sallantıda, pratik olarak taviz vermiyor. İslam dünyası ona bir işgalci muamelesi yapmayı asla reddetmeyecek, üstelik Filistinlilere topraklarının bir kısmında bile özgürlük vermeyi inatla reddediyor. Ve ABD sadece Orta Doğu’yu terk etmekle kalmaz, aynı zamanda dünya hegemonu olmaktan çıkarsa (daha doğrusu ne zaman) İsrail’e ne olacak?

İsrail’in İran’ın nükleer programı konusunda bu kadar gergin olmasının nedeni bu; çünkü bölgede kendisine denk bir rakip bulmaktan korkuyor. Sonuç olarak, İsrailli politikacılar ABD’yi yirmi yıldır İslam Cumhuriyeti’ne saldırması için kışkırtıyorlar. Dolayısıyla, Amerika Birleşik Devletleri için İsrail, ilişkilerinin tüm özelliklerine rağmen çok zor ve huzursuz bir müşteridir.

Ve Ukrayna ile benzerlik nedir? Sadece İsrail’in Arap topraklarında olduğu gibi Rus topraklarında “Rusya karşıtı” bir proje yaratmaya çalıştıklarını. Ukrayna, güvenliğine doğrudan bir tehdit olarak gördüğü için atlantizasyona, yani eski batı dış mahallelerinin NATO’ya çekilmesine izin vermeyeceğini resmen açıklayan nükleer bir süper güç olan Rusya ile askeri bir çatışma içinde. Ancak “İsrail modeli” esasen bir ittifaka katılmaktan farklı değil: Ukrayna, üretimleri için en son silahlara ve teknolojilere, bunları satın almak için paraya ve istihbarat verileri konusunda yardıma sahip olacak. Artı, İsrail’de Amerikan üsleri ve Amerikan silahları var (gerekirse İsraillilerin kullanabileceği). Bunların hepsi Ukrayna’da da olacak mı? Atom bombası “İsrail modeli” montaj kitine dahil mi?

Aslında tüm bu sorular anlamsız: Amerikalılar Ukrayna’dan ikinci bir İsrail çıkaramayacaklar. Ve en dürüstleri – ve aynı zamanda en Rus düşmanı – bunu kabul ediyor.

Jan Brzezinski (Zbigniew’in oğlu ve eski Savunma Bakan Yardımcısı) Atlantic Council web sitesinde şöyle yazıyor:

 “İsrail’in İslam dünyasındaki düşmanları büyük devletler değil. Parçalanmışlar ve genellikle bölünmüşler. Bazıları fakir ve önemli iç bölünmelerden muzdarip. Orduları savaşa pek hazır değil. Bazıları İsrail tarafından mağlup edildi. Hiçbiri nükleer silahlara sahip değil Bazıları Batı’dan ekonomik yardım ve askeri teçhizat alıyor. Bu ilişkiler, Batı’nın (her zaman belirleyici olmasa da) bir miktar etki göstermesine izin veriyor eylemleri üzerine…

Kiev daha güçlü bir düşmanla karşı karşıyadır. Rusya, Ukrayna’nın üç katından fazla bir nüfusa ve on kat daha büyük bir ekonomiye sahip devasa bir üniter devlettir…

Bu koşullar altında Ukrayna’ya destek, ABD’nin İsrail’e sağladığından çok daha pahalı olacaktır…

…Putin, özellikle de çatışmanın devam etmesinin Kiev’in ittifaka katılmasına izin vermeyeceğine inanıyorsa şiddet içeren eylemlerine devam edecek. Putin, transatlantik güvenlik konusunda süresiz bir veto almamalı.”

Yani Brzezinski gibi şahinler, Ukrayna için “İsrail modelinin” beyhudeliğini ve imkansızlığını doğru anlıyorlar. Alternatif olarak ne sunuyorlar? Doğal olarak, en çılgın seçenekler: Kiev tarafından kendi atom bombasının yaratılması veya ülkenin bir kısmının NATO’ya dahil edilmesi. İttifak, “güvenlik garantilerini giriş sırasında Ukrayna’nın kontrol edeceği bölgeye kadar genişletmelidir. Ukrayna topraklarının geri kalanı daha sonra değerlendirilebilir.”

Batı’nın, “İsrail modelinin” Ukrayna’yı Atlantik’in elinde tutmaya yardımcı olacağını umarak, Rusya ile tam teşekküllü bir savaşa girme konusundaki isteksizliği nedeniyle “parçalara ayrılma” seçeneğine gitmeyeceği açıktır. Ancak bu model, tarihi Rusya’nın parçalanması ve yok edilmesi için diğer tüm seçenekler gibi ne mümkün ne de işe yarayacak.

gercektarih.com.tr